Za cel następnej rowerowej wyprawy wybrałem sobie Stoczek Łukowski. Miasteczko to znane jest przede wszystkim z pierwszej zwycięskiej bitwy powstania listopadowego stoczonej 14 lutego 1831 roku. Również w innych historycznie przełomowych momentach Stoczek Łukowski odznaczył swoje ważne miejsce. W okresie powstania styczniowego w okolicach miasta działały liczne oddziały powstańcze. Za wsparcie powstania styczniowego w 1867 Stoczek stracił nawet prawa miejskie. W okresie międzywojennym miasto znane było przede wszystkim z największych w Polsce i jednych z największych w Europie targów końskich. Po wybuchu drugiej wojny światowej zostało spalone. W latach okupacji w Stoczku oraz w jego okolicach działały liczne oddziały partyzanckie. Po okresie okupacji, mimo wielkich strat i zniszczeń, jakie przyniosła wojna głównie dzięki zaangażowaniu miejscowej ludności udało się miasteczko odbudować.

      Wycieczkę rozpoczynam z Siedlec, kieruje się w stronę Domanic. W Domanicach zatrzymuję się na chwilę przy tamtejszym kościele zaciekawioniony kilkoma starymi dziewiętnastowiecznymi grobami. Trochę dalej odnajduję pomnik z 1928 roku upamiętniający żołnierzy, którzy zginęli tu w walce o niepodległość w roku 1918. Tuż za Domanicami w lesie jadąc drogą w kierunku Helenowa napotykam na małą drewnianą kapliczkę. Już po powrocie do domu dowiaduje się, że pod Domanicami dokładnie w tym miejscu w dniu 10 kwietnia 1831 roku miała miejsce bitwa, którą historycy określają jako najbardziej chwalebną bitwą z wojskami rosyjskimi podczas powstania styczniowego. Można spotkać również określenie tego miejsca jako “Cud pod Domanicami”. Jadę dalej. W końcu docieram do Stoczka. Tu zatrzymuję się chwilkę dłużej. Zwiedzanie miasteczka zaczynam od centralnego punktu. To właśnie tutaj na skwerze ulokowany jest pomnik Józefa Dwernickiego – bohaterskiego generała pod dowództwem którego 14 lutego 1831 roku miała miejsce pierwsza zwycięska bitwa powstania listopadowego. Wówczas to wojska Dwernickiego rozgromiły liczniejszy korpus gen. Fiodora Gejsmara. Już przy wyjeździe ze Stoczka docieram do okazałego pomnika na wzgórzu, który upamiętnia samą bitwę.

   Trochę wcześniej po drodze odnajduję krzyż pobudowany w 1917 roku w 100 rocznicę śmierci Tadeusza Kościuszki. Kierując się dalej w stronę Siedlec przed dworkiem „Zgorznica”, w którym siedzibę miało kwatermistrzostwo OBW Łuków zauważam pomnik żołnierzy AK zamordowanych przez sowieckie NKWD w 1945 roku. Trochę dalej odnajduję krzyż poświecony pamięci POW pospolicie zwanym krzyżem w 4 brzózkach. Postawiono go w 1918 r. po odzyskaniu niepodległości. Krzyż ten przypomina działalność konspiracyjną Polskiej Organizacji Wojskowej powołanej w 1914 r. przez Józefa Piłsudskiego. Jadę dalej w stronę Siedlec. Docieram do rzeki Świder, która wraz ze swoimi bagnami tworzy także dużą atrakcję turystyczną. Podobno jeszcze przed drugą wojną światową przyjeżdżający tu turyści nazywali te miejsce „Szwajcarią Podlaską”. Dalej po drodze mijam Seroczyn gdzie odnajduję pomnik żołnierzy poległych tu w 1939 roku. Zanim wrócę do domu przejeżdżam jeszcze przez Wodynie, gdzie można zobaczyć mały drewniany Kościół p.w. Świętych Piotra i Pawła z 1776 roku. Kolejne 100km zaliczone…

2013.07.18 Trasa: SIEDLCE-DOMANICE- STOCZEK ŁUKOWSKI – SEROCZYN- WODYNIE-SIEDLCE (trasa: 104 km)

Więcej zdjęć: